بهترین

راستش را بخواهی یادم رفته است تعداد سلامهایی که کردم و تو جواب انها را ندادی.

یک روز از غم می نوشتم غمهایی که با ورود تو انهارا به فراموشی ابدیت سپردم و

وجودم را در وجود تو گره دادم و دست های تورا اعصایی کردم برای برخواستن خودم.

افسوس که به سال نکشیدوباز در غم ابدیت فرو رفتم

همیشه دیده و شنیده بودم که در تولد کیک و شیرینی می دهند و ان روز شادتر از هر

روز دیگری است ولی روز تولد من غمی به بزرگی نبودن تو همه پهنای دلم را فرا

می گیرد.و خود را در زیر خروارهای سنگ مذاب حس می کنم با زخمهای گشاده و

باز و با قلبی پر از درد ولی باز با هر دم نام زیبای تو را فریاد می زنم.

امروز روز تولد من است.منتظرهیچ کس وهیچ چیزی  جزصدای دلنشین تو نیستم و

نخواهم بود. می دانم که برای همیشه تنهایم گذاشتی ولی همواره به یاد تو خواهم بود

وتورا خواهم پرستید و به انتظارت خواهم مرد

امروز خودم را نزدیکتر از مرگ می بینم روز تنهایی روز سکوت روز بی تو بودن

کاش همه می رفتن و تو تنها برای همیشه به من باز می گشتی  هنوز

در فراق تو مانده ام الهام عزیزم دوستت دارم

در نگاهت معنی عشق را دیدم.قلبم صدایی کرد،دستم حرکت کرد.نا خداگاه قلم

را در دستهانم دیدم که دارد

می چرخدو می رقصد قلم به اختیار خود می چرخید و با هر بار چرخیدنش حرفی

و کلمه iای به معنی عشق هک می کرد. و متنی به نام متن عشق را می سرود

این عشق روزها و ماه ها را طی کردو خود را به سال رسانيد.واکنون اولین شمع

را برای اولین یکساله شدنش روشن کرده است. این شمع برای همه دوستا

ن عزیزم که در این مدت یک سال با همه بدی ها و کاستی ها،مرا تحمل کردند

روشن است و می سوزد برای روشنی را عشق دوستانم این روزها را بهانه کنم

برای همه دوستان گلم که در این مدت با نظرات دلنشین خود مرا تنها نگذاشتن

از همه متشکرم

وتو ای الــهــام عـزیــزم تو ای که با نفست عشق رادر نفسم گذاشتی وجسم و

روحت را به من هدیه کردی تا از فرق عشق بسوزم و با نور چشمانت راه عشق

را به من اموختی و سپاس گذارم از عشق ابدی تــــــــودوســـــــتـتــــــــــ دارمـــ

هنوز تنم بوی تن تورا می دهد بوی لحظه های که در اغوش هم بودیم و من

چه عاشقانه می بوسیدم لبهای سرخ توراهنوز دستانم لطافت تن تو را حس

می کند این طنین دلنشین صدای توست که به جسم بیمارم امید زیستن را

بخشیده است. این روزها عجیب دلتنگ دیدار تو هستم .هر روز در جاده های

بی انتهاو گرم وسوزناک جنوب می تازم ولی هرچه بیشتر می تازم راه رسیدن

به تو راپیدانخواهم کرد.این روزها حتی درنخلستانهای سوزناک به دنبال ردپاهای

تومی گردم بااینکه می دانم دراین نخلستانها قدم نگذاشته قلبم چون فواره های

اتش می سوزد از جدایی تو.تنم می لغزد از فکر کردن به لحظه های بی تو بودن

،چه سخت است نگریستن به انتهای جاده ها و ندیدن تو ای ،وراه رسیدن به تو

اینجا نیست.این لحظه دل سپردن من است در کنار تو تقدیم به تو که همه

وجودم از تو سراغ می گیرد دوستت  دارم

برسکوت بی پایان عشق نوشتم دوستت دارم. به گیسوان معطرت چنگ انداختم و نوشتم

 دوستت دارم.چشم به چشم تو دوختم و گفتم دوستت دارم.چه لبخندی نشست به لبهایت ....

با کمی مکث گفتی حالا من برم .تو رفتی و چشمانم را بر جاده های بی پایان به تو رسیدن

به انتظار گذاشتی هر روز بر سر قرارمان می ایم و برایت به یادگارنامه ای می نویسم ودر

زیر ان نامه با خط درشت می نویسم عزیزم چشم به راهتم تا که بیایی.نمی دانم که نه امدی

یا که امدی وچشم به نامه ام نه انداختی.

هنوز سراب این جاده ها نا امیدم نکرده از امدن تو. می دانم تو اخر یکی از این سرابها

می شوی در حقیقت من و من می نویسم برای تو وبه امید دیدن تو

انگار حرفهایمان هر روز باید تکرار شود تا که به یادمان بماندانگار تقدیر

مان نوشته شده به پای هم ولی دلم شکسته در راه توانگار لحظه

اشنایی ما همین دیروز بود که دست در دست هم گذاشتیم وعاشقانه لب درقلب

هم ونهادیم و قدیر را چه بازی هادادیم وقتی که خودمان خواستیم سرنوشتمان را

بسازیم.ولی افسوس دستهایم را رها کردی در کویرخشکیده.افسوس که قدمبر قلبم

گذاشتی وگذر کردی ازنگاه ماینک امروز امده است چرخ چرخید ورق برگشت

خورد،عشقمان سکوت کرد و اکنون تقدیر،مارابازیچه خودقرارداده است تورا در

ان سوی وما در سوی دیگرو فاصله رسیدن را هر روز دیرو دیر تر می کند.تورا

در اسمان می بینم و خودم را در زمین،بهتماشا نشسته ام فلک را،ای ستاره

من چشمکم زن تا تورا بیابم تقدیم به عشقی که به معشوقش نرسیده دوستت دارم

تقدیر امروز مرا بازیچه فرداه قرار داد بی انکه بدانم.

حس تنهایی ام امشب چون سنگ واره های مرگ بر سرم کوبیده می شود.تو

کجایی که حس نمی کنی تنهایی من را ای تقدیر بی پایان مرگ رهایم کن.این

زندگی دیگر برایم معنی زندگی نمی دهد.چون چیزی کم دارد که دیگر به من

باز نمی گردد. امیدم در مقابل نبودن تو به نا امیدی رسید.ای دیوارسنگی

نا امیدی با جسم بی جانم چه می خواهی کنی.

همه طلوع و غروب را دوست دارند .ولی من اوج خورشید را در وسط اسمان

دوست دارم چون در این ساعت حتی سایه ها ،هم از صاحبان انها دور نخواهند شد.

 این کوچه ها دیگر به بن بست رسیده اند من منتظر تو ام ای تقدیر مرگ

 دوستت دارم الهام حتی اگر به من به باورانی که دیگر مال من نیستی